ice craze

sedang daku menskrol skrol laman web beli-belah online untuk melihat stok baju-baju kurung masa kini (amboi ayat BM!), sy agak terkejut melihat harga baju kurung yang even boleh cecah RM800++! well buat-buat terkejutlah, sebab selama ni memang faham dan tau, penjual/pereka memang tergamak je jual baju kurung harga 300, 400, 500 ni. atas nama fesyen, kain berkualiti dan sebab designer yang dah ada nama. art is subjective, yes i know. tapi kekadang tengok baju plain kosong tak de apa-apa pun ko jual harga 400 apa kejadahnya. then ada yang pesen macam.. tak lawa betul la *yes, yes. subjektif. tau!* mungkin sebab tak lawa, jadi tak ramai beli, so harga dia turun la jadi bawah 100. maknanya boleh je mark harga rendah tapi saja ditinggi-tinggikan harga tu, nak cover kos aircond kedai ke apa? sy appreciate design yang cantik, tak sama macam kat kedai luar sana, yang tu jual 300 pun kita faham. yang pakai material mahal, so bila jual balik jadi baju pun, maka mahallah harganya....

usually when i received my salary, it will always be 'cukup' for me. even if it's supposely not. contoh, hari tu kena bayar road tax. kena saman lagi. dan baki duit dalam ATM dah kekeringan kot.  suddenly i terjumpa duit yang banyak somewhere(don't bother, it's my own money dan sebab suka letak merata, kadang dah lupa pun ada letak duit kat situ). jumpa duit 'tambahan' semasa duit dalam ATM dah kekeringan, itu memang rezeki terpijak. dan miracle la jugak. macam main kutu seorang diri pulak. bahaha *i'm not into kutu, everyone. i'm just not* yes i am a spender. but i usually spend on people, not for myself. ataupun kadang beli yang tah apa-apa je asalkan satisfy. (not handbags. not into expensive handbags) i.e beli food untuk family, beli mainan untuk ariana (aku-memang-lemah-sikit-dengan-kedai-mainan-ni), baru-baru ni musim durian.. kalau boleh every 3 days beli durian. gila betul. jenis yang tak kisah nak spend la, tapi mungkin sik...